یادداشت های روزانه (94)

میان ما و خدای عزیزجل شانه تعالی حجابهای متعدد نورانی و ظلمانی وجود دارد

انسانهایی که به خدا رسیدند با جذبه الهی یک شبه راه هفتاد ساله را رفته اند ، از طریق تلاش ، می توان فرد نیک و صالح و خوبی در یک زمان طولانی چند ده ساله شود و نام او در زمره (ابرار) قرا گیرد ، اما برخورداری از درجات قرب و رفع حجب با (جذبه) میسر می شود.
از طریقه تلاش و کسب کردن برای رفع حجاب نمی توان رفع حجاب کرد و نفس اکتساب خودش یکی از حجابهای جان است چون ما بوسیله (اکتساب مقامات معنوی )حجابهایی را برطرف می کنیم اما با خود (حجاب تلاش برای اکتساب ) چه می کنیم وچگونه آن را برطرف می کنیم؟
باید بدانیم که میان ما و خدای عزیزجل شانه تعالی حجابهای متعدد نورانی و ظلمانی وجود دارد ، ارتفاع حجابهای ظلمانی به انتفای آن است اما ارتفاع حجابهای نورانی به انتفای التفات به آن است ، همین که التفات به نفی حجاب بین ما و خدا داشته باشیم خودش حجاب است بنابر این باید التفات هم در حذف حجاب نباشد هیچ چیزی بین ما و او نباشد حتی خود ما هم واسط نباشیم.
حافظ تو خود حجاب خودی از میان برخیز
در بند هر چیزی باشیم بند آن هستیم ما همه در بند رفع حجاب های بین خود و خداییم چون می خواهیم ارتقاء معنوی پیدا کنیم بر این اساس همه ابزارهای لازم را که در این راه بکار گرفتیم بر سنگینی حجاب خود افزودیم ، ذکرمان حجاب ، معرفت مان حجاب و محبت ما حجاب است و این حجابها در صورتی برداشته می شود که انوار الهی و جذبه او همه چیز را کنار زده و سالک جز او چیزی را نبیند و از همه قیود و بندها رهایی پیدا کرده باشد.
حال که شیوه شطار بهترین راه وصول به خداست برای ورود به این راه دوچیز لازم است ،استاد راه رفته و ذکر. به جملات زیبایی از امیرالمومنین علی علیه السلام در باره جایگاه ذکر بیان می کنیم که چراغ گروه سوم وشطار است.
امیرالمومنین می فرماید
و فِى ((نهج البلاغه)) عند تلاوة
((رجال لا تلهيهم تجارة ولا بيع عن ذكر الله )): ان الله سبحانَهُ جعل الذكر جلاء للقلوب ، تسمع به بعد الوقرة ، وتبصر به بعد العشوة ، و تنقاد به بعد المعاندة ، وما برح لله عزت آلاؤ ه فِى البرهة بعد البرهة ، وفِى ازمان الفترات ، عباد ناجاهم فِى فكرهم ، وكلمهم فِى ذات عقولهم ، فاستصبحوا بنور يقظة فِى الابصار والاسماع والافئدة ، يذكرون بايام الله ، ويخوفون مقامه ، بمنزلة الادلة فِى الفلوات ، من اخذ القصد حمدوا اليه طريقه ، وبشروه بالنجاة ، ومن اخذ يمينا وشمالا ذموا اليه الطريق ، وحذروه من الهلكة ، وكانوا كذلك مصابيح تِلْكَ الظلمات ، وادلة تِلْكَ الشبهات .
نهج البلاغه فيض الاسلام ، خ 213، و نيز ترجمه دكتر اسدالله مبشرى ، ج 1 خطبه 222
و در ((نهج البلاغه)) آورده است كه على عليه السلام موقع تلاوت رجال لا تلهيهم تجارة ... ((مردانى كه تجارت و خريد و فروش آنان را از ياد و ذکرخدا مشغول نمى سازد)) مى فرمود: ((خداى متعال ذكر را صيقل دلها قرار داده است ، كه دلها بدين وسيله پس از كرى شنوا و پس از كورى بينا و پس از سركشى و عناد رام و منقاد گردند. و پيوسته خداى را - كه نعمت هاى بى پايان و گرانقدر است - در هر پاره اى از زمان و در زمان هايى كه رشته وجود انبياء موقتا گسسته است بندگانى وجود دارند كه با آنان در انديشه شان به رازگويى پرداخته و در كنه عقلهاشان چراغى برگرفته اند، ايام الله را تذكر دهند، و از مقام و موقعيت پروردگار بترسانند، آنان به منزله رهنمايان در بيابانهاى بى كران هستند.
هر كه راه ميانه پيش گيرد راهش را بستايند و به نجاتش بشارت دهند، و هر كه راه راست و چپ گيرد راهش را نكوهش كنند و او را از هلاكت برحذر دارند، و اين چنين چراغ هاى آن تاريكى ها و رهنمايان در آن امور شبهه ناكند.
و انّ للذكر لاهلا اخذوه من الدنيا بدلا، فلم تشغلهم تجارة ولا بيع عنه ، يقطعون به ايام الحياة ، ويهتفون بالزواجر عن محارم الله ، فِى اسماع الغافلين ، ويامرون بالقسط وياتمرون به ، وينهون عن المنكر ويتناهون عنه ، فكانما قطعوا الدنيا الي الْاخِرَة وهم فيها، فشاهدوا ماوراء ذلك ، فكانما اطلعوا غيوب اهل البرزخ فِى طول الاقامة فيه ، وحققت الْقِيَامَةِ عليهم عداتها، فكشفوا غطاء ذلك لاهل الدنيا، حتّى كانهم يرون ما لا يرى النَّاس ، و يسمعون ما لا يسمع النَّاس .
و همانا ذكر را اهلى است كه آن را به جاى دنيا برگرفته اند، لذا هيچ تجارت و خريد و فروشى آنان را از ذكر مشغول نسازد، روزهاى زندگى را با آن سپرى سازند، و در گوش هاى غافلان فرياد بازدارنده از حرام هاى الهى را مى نوازند، فرمان به دادگرى دهند و خود پذيراى آن فرمانند، و از منكرات و بديها نهى كنند و خود نيز دست بردارند، گويا كه راه دنيا را به سوى آخرت سپرى كرده و به آخرت رسيده اند. پس آن چه در پس پرده اين عالم است مشاهده نموده اند، گويا از احوال غيبى اهل برزخ در طول اقامت در آن اطلاع يافته اند، و قيامت وعده هاى خود را بر آنان تحقق بخشيده است ، پس پرده آن را براى اهل دنيا كنار زده اند، تا آن جا كه گويا چيزهايى مى بينند كه مردم نمى بينند، و چيزهايى مى شنوند كه مردم نمى شنوند.

از یادداشت های روزانه، مه ۲۰۱۱