یادداشت های روزانه (61)

و اگر فاطمه نبود . . .

همه موجودات مشتق از وجود اقدس الهی اند و قوام آنها به وجود ذی جود رب قیوم است در آن جمله معروف حضرت مولی امیر المومنین می فرماید " ظهرت الموجودات عن بسم الله الرحمن الرحیم " یعنی کران تا کران هستی هر چه را نظاره می کنیم مظاهر بسم الله الرحمن الرحیم هستند .
دلیل ایجاد آنها انسان بوده است و دلیل ایجاد انسان وجود ذی جود رسول معظم اسلام و علی و فاطمه و حسنین علیهم السلام است که در حدیثی داریم : لولاک لما خلقت الافلاک یعنی اگر بخاطر نبود من افلاک را خلق نمی کردم . در صحت اين حديث هيچ شكي نيست و دلالت بر شرافت و عظمت پيامبر گرامي اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ دارد. حدیث دركتاب شريف "جنّة العاصمة" (در تاريخ ولادت و حالات حضرت فاطمة زهرا ـ عليها السّلام ـ) تأليف آيت الله سيد حسن ميرجهاني طباطبائي(ره) به صورت كامل آمده است. ايشان چنين ميفرمايند:
"في كتاب كشف اللئالي تأليف صالح بن عبد الوهاب بن العرندس أنّه روي عن الشيخ ابراهيم بن الحسن الذّراق عن الشيخ علي بن هلال الجزائري عن الشيخ احمد بن فهد الحلّي عن الشيخ زين الدّين عليّ بن الحسن الخازن الحائري عن الشيخ ابيعبدالله محمد بن مكي الشهيد بطرقه المتصلة إلي أبي جعفر محمّد بن علي بن موسي بن بابويه القميّ بطريقه إلي جابر بن يزيد الجعفي عن جابر بن عبدالله الانصاري عن رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ عن الله تبارك و تعالي أنّه قال: يا أحمد لولاك لما خلقت الافلاك و لولا عليّ لما خلقتك و لولا فاطمة لما خلقتكما. ثمّ قال جابر هذا من الاسرار الّتي أمرنا رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ بكتمانه إلّا عن أهله."
ترجمه ... خداوند تبارك و تعالي فرمود: اي احمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ اگر تو نبودي زمين و آسمان را خلق نميكردم و اگر علي ـ عليه السّلام ـ نبود تو را خلق نميكردم و اگر فاطمه نبود شما دو تن را خلق نميكردم. سپس جابر گفت اين از اسراري است كه پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ به ما دستور پنهان داشتن آن را داد مگر براي اهل آن.
یا در زیارت جامعه کبیره می خوانیم : بکم فتح الله و بکم یختم و بکم ینزل الغیث یعنی بخاطر وجود مقدس شما اهل بیت خداوند هستی را ایجاد کرد و بخاطر شما به پایان می برد و باران بخاطر شما می بارد و .. ....
همچنین در(در ذیل آیات سوره بقره مربوط به حضرت آدم ) در کتاب تفسیر صافی مرحوم قیض کاشانی روایت بسیار مهم و قابل توجهی آمده که در لسان حکماء به حدیث اشتقاق شهرت یافته است در این روایت امام سجاد علیه السلام از قول امام حسین علیه السلام و ایشان از از قول رسول الله صلی الله علیه بیان می دارند که پیامبر بدین مضمون فرمود : وقتی که خداوند متعال حضرت آدم علیه السلام را خلق کرد اشباح ما (پنج تن) را از ذروه عرش منتقل به صلب حضرت آدم نمود ایشان مشاهده نمود که از صلب اش نوری ساطع است نور را می بیند اما اشباح برایش مبین نیست از خداوند متعال سئوال می کند ، این انوار چه هستند ؟ خداوند متعال می فرماید : اینها انواری هستند که از شریفترین بقعه های عرش ام در صلب تو قرار دادم و به دلیل این انوار از ملائکه ام خواستم تو را سجده کنند زیرا تو ظرف این انوار هستی .
حضرت آدم تبیین این انوار را از خداوند درخواست کرد، خداوند متعال به حضرت آدم امر فرمود: که به ذروه عرش نگاه کن ، وقتی آدم نگاه کرد مشاهده نمود که نور اشباح در ذروه عرش نقش بسته و به صورت شفاف کامل مشاهده است همانگونه که صورت انسان در آینه قابل مشاهده است .
حضرت آدم سئوال نمود: این اشباح چه هستند یا رب ؟
خداوند فرمود : ای آدم ، این اشباح افضل خلائق من هستند این نور محمد است و من حمید محمود در فعل های خود هستم اسم محمد از اسم من مشتق است .
این نور علی است و من علی عظیم هستم ونام او از نام من مشتق است
این فاطمه است ومن فاطر آسمان و زمین و فاطم (جدا کننده) دشمنان خودم از رحمت خود در روز فصل (قیامت) هستم و نام او از نام من مشتق است
این حسن و حسین است و من محسن ام اسم آنها از نام من مشتق است اینها اخیار خلق من هستند ، اینها کرام بریه من هستند و به خاطر آنها ، گیرنده هستم و به خاطر اینها دهنده هستم و بخاطر آنها عقاب و می کنم و ثواب می دهم
بنابر این ای آدم بوسیله این پنج تن به من متوسل شو  .