یادداشت های روزانه (41)
«دین تفکر را بالاترین عبادت می داند
همه سئوالات ما و همه تلاش علمی جامعه انسانی به این سه اصل برمی گردد 1- از کجا
آمده ام 2- برای چه آمده ام 3- به کجا می روم . همه شلوغ کاری بشریت متفرع بر این
سه اصل است . شما اگر در تمام علوم جستجو کنید هر کدام از آنها به نوعی در خدمت این
سه اصل اند و در واقع خادم انسانند ، اما با عدول از مشی انبیاء اللهی از جنبه
خادمیت خارج شده و خائن به بشریت می شوند . علم اگر به ارتقاء انسانیت انسان کمک
کند از مقوله نور است ، اما اگر انسان را در مسیر حیوانی سوق داد و از کرامت انسانی
خارج کرد از مقوله سواد و تاریکی است .
فلسفه حضور رسولان الهی قرار دادن انسان در مسیر انسانیت که همان سعادت واقعی و دور
کردن انسان از سیر در مسیر حیوانیت بوده است . انبیاء الهی به دنبال سوق دادن دانش
بشری در جهت سعادت بشری بودند .
دین تفکر را بالاترین عبادت می داند تفکری که سبل سعادت را رقم زند سعادت بدین معنا
که انسان را در جایگاه اشرف مخلوقات قرار دهد نه در جایگاه درندگان و گزندگان و
چرندگان .
شرایط غالب امروزی دوری از سعادت واقعی و ورود به سعادت غیر واقعی است که همان سقوط
انسانی می باشد. »
از یادداشت های روزانه، دسامبر ۲۰۰۹
|