یادداشت های روزانه (40)

«حوادث هم رحمت اند
اینکه وقتی پس از تحمل ضایعات و خسارات متعددی که در یک حادثه ایجاد می شود و جان سالم بدر می بریم می گوئیم خدا رحم کرد ،آیا این کفران همه رحمتهایی نیست که خداوند از اول عمر شامل حال ما ساخته است ؟ آیا فقط در همین جا خدا رحم کرد و تا بحال رحم نکرده بود ؟ تا وقتی که در سلامت و آسایش و آرامش بودیم خدا رحم نکرده بود؟ چرا رحمت خداوند را نمی بینیم همینکه خطر آمد رحمت اش را می بینیم.
باید بدانیم حوادث هم رحمت اند که ما را به خود می آورند و با او آشتی می دهند ، حوادث باعث می شوند چشم خود را باز کنیم و رحمت او را بهتر ببینیم .»

 از یادداشت های روزانه، سپتامبر  ۲۰۰۹