یادداشت های روزانه (34)

« فعلیت عالم وجود که عالم کبیر است منوط به ذات انسان کامل می باشد
در لسان عارفان انسان کامل در صورت مذکر مظهر و صورت عقل کل است و در صورت مونث بودن او را مظهر و صورت نفس کل می دانند . بنا بر این در گفتار عارفان متاله جناب جناب سید اوصیاء ، قطب قبله عارفان ، والی والیان ناسوتیه و سر الانبیاء و المرسلین امیر المومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام ( صورت و مظهر عقل کل علی وجه الاتم) است و همسر ایشان بنت الرسول ام الائمه ، سیده نساء العالمین من الاولین و الاخرین ، ( صورت و مظهر نفس کلی علی الوجه الاتم) است . لحظه ای جهان هستی بدون انسان کامل را نگذرانده است زیرا فقدان او یعنی نابودی هستی . در زیارت جامعه کبیره می خوانیم ( بِكُمْ فَتَحَ اللّهُ  وَبِكُمْ يَخْتِمُ وَبِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ  وَبِكُمْ يُمْسِكُ السَّماءَ اَنْ تَقَعَ عَلَى الاَْرْضِ اِلاّ بِاِذْنِهِ  وَبِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ  وَيَكْشِفُ الضُّرَّ ) تمام موجودات عالم امکان همانند پیکری هستند و انسان کامل همانند قلب یا به تعبیری دیگر همانند روح است که با همه سلولهای این پیکر مرتبط است . اهل عرفان می گویند ولایت او ساری است در تمام موجودات و تمام موجودات تسلیم او هستند . در روایتی پیرامون انشقاق ماه ( یعنی دونیم شدن ماه) به دستور پیامبر که نص صریح قرآن است صاحب نور الثقلین در تفسیرش روایتی را می آورد که در آن شب انشقاق جبرئیل نازل شد و به محضرش عرض کرد : یا محمد (ص) پروردگارت سلام می رساند و می فرماید : من به همه اشیاء امر کردم که به اطاعت و فرمانبرداری تو باشند... یا در جای دیگر می بینیم آمده است ( إني قد أمرت كل شيء بطاعتك) نشان دهنده جایگاه انسان کامل است . بنابر این علاوه بر اینکه هستی تابع امر انسان کامل است و ولایت او ساری در همه موجودات است و از طرف دیگر او فعلیت عالم کبیر است ، همانطوری که در عالم صغیر فعلیت انسان به صورت نوعیه و نفس ناطقه اوست فعلیت عالم وجود نیز که عالم کبیر است منوط به ذات انسان کامل می باشد که بدون او تمامی عالم امکان ، قوه محض و هیولای صرف و تا عوالم متعدد همانند جسد بی روح است لذا فرمود ( لولاک لما خلقت الافلاک ) . »