یادداشت های روزانه (166)

نقابداری بشر امروزی

در دنیایی زندگی می کنیم که انسان با پیچیدگی های زندگی ماشینی کم کم با هدف اصلی خویش که رسیدن به اوج انسانیت یعنی همان خلیفه الهی است فاصله بیشتری گرفته واز راه انسانیت بیرون آمده . اغلب دانش ها و تحقیقات بشری بعد مادی او را نشانه رفته و نسبت به جان و روح و روان او کوتاهی بزرگی صورت گرفته . درباره دنیای مدرن امروز با همه توسعه مادی که داشته و عقل معاش آن در حد اعلا به کار گرفته شده -- و هرروز فصل نوینی از اختراعات و ابتکارات را به نمایش گذاشته -- آیا می توان گفت که به موازات آن در بعد آدم شدن انسان پیشرفتی حاصل شده یا خیر؟ یکی از دردهای و مریضی های مسری که هر روز بر روح و جان انسان امروز تسلط بیشتری پیدا می کند ، نقابداری بشر امروزی است یا به تعبیر دیگر پوشیدن حقیقت درون خویش و رفتار تصنعی و ساختگی که به نوعی نمایشگری می کند . به عبارت دیگر بازیگری می کند و هر چه بازیگری او قویتر قیمت و ارزش اجتماعی او بالاتر ، باید گفت بازیگران ارزشمند ترین اند زیرا فرش قرمز مخصوص آنهاست
فرش قرمز هالیوود و لباس بازیگران آن بعنوان مثال میزان ارزش انسان امروز است . انسان امروز باید از خود واقعی خارج شده وچهره واقعی خود را فراموش کرده وماسک و نقابی روی حقیقت و واقعیت خود بپوشاند تا ارزشمند شود . بازیگری (نقابداری ) در چهره انسانی بعنوان هنرشناخته می شود . نقابداری تبدیل به ارزش شده است و افراد از کوی و برزن نقابداری را می پسندند . مثل اینکه در دنیای امروز شرایط برای ارتباط آدم ها با آدم ها عوض شده و ارتباط نقاب ها با نقاب ها افزایش پیدا کرده است . فرصت از انسانها برای دیدن سیمای حقیقی یکدیگر گرفته شده و دید یکدیگر با نقاب جایگزین گردیده است . مثل اینکه فصل زندگی امروزی فصل نقابهاست و کسی بدون نقاب دیگری را نمی بیند . البته در این فصل از زندگی انسان خستگی مفرط پیدا نموده و به خاطر نقابها اعصاب به هم ریخته ای دارد . صبح که بیدار می شود با نگرانی با کارهای متعدد مواجه می شود و آن آرامش گذشته زندگی انسانی در زندگی امروز کم رنگ شده است . هر روز با خبری نگران کننده از گوشه و کنار مواجه می شود . نقاب در همه شغل های مادی و معنوی تدیل به ارزش شده حتی در حوزه دینی هم دنیای امروز پر از نقابداران گردیده . کسانی که دین خالص را عرضه کنند محدودند و بدلیل اینکه بی نقابند جایگاه لازم را نداشته و مورد پسند نیستند. مثل اینکه پسندیدن فرد با روی واقعی ممکن نیست باید بازیگر(نقابدار) باشند همانند بازیگران هالیوود . جان آنها با رفتارهای ظاهری آنها تفاوت داشته باشد  و زبان با دل یکی نباشد ، تا مقبول افتد . البته تاریخ انسانی مملو از نقابداران است اما روزگار امروز به گونه دیگری است . اگر پرده ی چهره انسان امروزی کنار رود حیاتی بدتر از وحش نمایان خواهد شد زیرا انسان وقتی که از خویش بیرون آمد و ماسکش را برداشت می بیند از پرورش جانش غافل بوده و رسیدگی به نقابش در اولویت بوده و در این مسیر جان او گندیده است .

از یادداشت های روزانه، ایام فاطمیه، مارس ۲۰۱۵