یادداشت های روزانه (32)

« هر چه از دوست رسد خوش است
زمانی که احساس مغمومیت پیدا می کنیم و زانوی غم در بغل می گیریم و خود را از همه محرومتر می بینیم در آن لحظه لطف حق بالای سرماست و فرج و گشایش نزدیک است ، ان مع العسر یسری. امیرالمومنین علی (ع) فرمود : مراره الدنیا حلاوه الاخره یعنی تلخی دنیا شیرینی آخرت است. تلخ شدن شیرینی های دنیا عنایت و فضل ویژه و نعمت الهی برای مومنین است. داستان لیلی و مجنون از شاهکارهای فرهنگ عرفانی ماست همه ما این داستان را شنیده ایم که لیلی برای سلامتی مجنون که بیمار شده بود آش نذری پخت و به درب خانه مجنون برد وقتی که مجنون به درب خانه آمد لیلی به جای دادن آش ظرفش را به زمین زد و شکست این عمل برای مجنون قابل فهم نبود ، ( اگر با دیگرانش بود میلی چرا ظرف مرا بشکست لیلی) اما مجنون به خاطر عشق به لیلی از او مکدر نشد زیرا هر چه از دوست رسد خوش است. اگر نعمتی در کام ما تلخ شد ممکن است در جنبه خلقی ما شبهه و سئوال ایجاد کند اما با نگاه الهی تلخی های دنیا نعمتی فراتر از شیرینی های دنیا هستند . »