یادداشت های روزانه (156)

انسان در حقيقت , معجون افعال و احوال و نيات و سعى خود است

بعد از ماه مبارک رمضان جان انسان حال و هوای دیگری دارد ، مثل این است که از منطقه بهشتی عبور نموده و به وادی کویر رسیده است ، مهمترین وظیفه ما در این کویر دنیا در مسیر انسان های کامل گام برداریم. انسان های کامل همان نمونه های قرآنی هستند که عین صراط الله اند
فصوص محی الدین عربی در بيست و هفت كلمه است مثلا یک فص عیسوی یک فص نوحی است و …...كه مراد بيست و هفت مثال از امثله (انسان كامل) است استاد ما حضرت حسن زاده در درس عرفان خویش می فرمودند : منظور از این فص ها ، نه آدم شخصى و نوح شخصى و داود و سليمان شخصى و ….. است بلکه هر يك از آن كلمات نوريه عليهم السلام مظهرى خاص از مظاهر الوهيت‏ اند كه الوهيت به هر يك از آنها بر وجه اكمل ظاهر شده است. و اين كلمات سائر و دائراند و در افراد نوع انسان مطابق اعتدال مزاج و قابليت و استعداد آنها ظاهر ميگردند و ان شئت قلت هر كلمه در بيان مقامى از مقامات انسان است‏ .
انسان در حقيقت , معجون افعال و احوال و نيات و سعى خود است . خداوند درقرآن می فرماید : و أن ليس للانسان الا ما سعى ، قلبى كه حاوی همه اسماء الهی و مظهر تمام صفات اوست ، قلب انسان كامل است كه به اقتضاى ذاتى و تكوينى هر اسمى باذن الله تعالى قدرتی مافوق انسان دارد :مثلاً جبرئيلش مى گويند كه از عالم حقايق و دقايق خبر مى دهد.ميكائيلش مى گويند كه از معارف و مكارم به طالبان رزق بخش است .اسرافيلش مى گويند كه از معاد و بازگشت مريدان را آگاه مى فرمايد.عزرائيلش مى گويند كه قتل نفس اماره مريدان مى نمايد.آدمش مى گويند زيرا كه معلم طالبان راه هدايت است .نوحش مى گويند براى آنكه نجات دهنده از طوفان بلاست .ابراهيمش مى گويند زيرا كه از نار هستى گذشته و نمرود خواهش را كشته و خليل حضرت حق جل شاءنه گشته است ...

از یادداشت های روزانه، پس از ماه مبارک رمضان، اوت ۲۰۱۴