یادداشت های روزانه (17)

« باید دنیا را زیبا دید
اگر دنیا را زیبا نمی بینیم مشکل از ماست. از خالق ما جز زیبایی صادر نشده و همه چیز را زیبا خلق کرده است. دنیا به خاطر زیبایی اش ما را به زمین می زند ، بخاطر خوش خالی اش خطرناک است ، اما زمین زدنش هم زیباست. باید بی غرض و با قلب پاک به ابعاد مختلف دنیا نگاه کنیم تا بتوانیم همه دنیا را زیبا ببینیم. در عالم فنا قشنگ ترین چیزها زشتیهاست مثل خال سیاه در صورت سپید یار . تمام نقایص رندگی روزمره را مانند همان خال سیاه تلقی کنیم ، اگر اینگونه نگاه کردیم زیبایی صورت را صد چندان می بینیم. همه این گرفتاریها و مصائب دنیوی همانند همان خال سیاه هستند. مومن در این عالم همانند سیاح است ، بی غرض تماشا می کند و از آن عبور می کند ، نه قصد مالکیت می کند و نه برای خود ماندگاری را فرض می کند . »
از یادداشت های روزانه، مارس ۲۰۰۹